Greatness thrust upon him

[Door Roeland Stekelenburg]
Het is op SXSW bijna nooit een goed idee om op zondagochtend om 10 uur naar een sessie over ruimtevaart te gaan. En al helemaal niet als de nacht ervoor de klok een uur vooruit is gezet vanwege daylight savings time, zoals de Amerikanen de zomertijd noemen. Maar deze keer was de spreker Steward Bain, de CEO van NorthStar Earth & Space, een startup in de ruimtevaart die belooft de harmonie tussen de mensheid onze natuurlijke omgeving te kunnen herstellen! En dan de spreker! Met een achtergrond in ruimtevaart engineering én Shakespeare gaat hij uitleggen hoe we onmogelijke problemen kunnen oplossen! Tot zover de wervingstekst; nu de realiteit.

In de zaal met een capaciteit van 200 zitten ongeveer tien mensen, die de slaap nog uit hun ogen aan het wrijven zijn. De heer Bain kijkt verschrikt rond of er nog mensen in aantocht zijn, maar begint na een aanwijzing van een SXSW-medewerker toch maar aan zijn verhaal. En ik moet zeggen: hij heeft zijn presentatie goed voorbereid. Prachtige slides met ronkende statements over de prachtige doelen van hem en zijn bedrijf. Snel gaat het ook al over Shakespeare en worden we gebombardeerd met oneliners, citaten en andere open deuren, af en toe onderbroken door een slide met een of ander kunstobject:

  • “Take arms against the sea of troubles”. 
  • “Greatness thrust upon him.” Ja toch?
  • “Technology is like an edge in the hands of a mass murderer - Einstein (?)
  • Alex Colville: Horse and Train (schilderij)
  • “You have to leave the campsite the way we found it.”
  • “Dream the impossible dream” - Don Quichot
  • “Inspire a generation.”
  • “Quitters never win; winners never quit.”
  • “To thine own self be true” - Shakespeare, Hamlet
  • “The only thing we have to fear is fear itself.”
  • “Knowing yourself is the beginning of all wisdom” - Aristoteles 
  • “You can’t always get what you want” - The Rolling Stones
  • “True humility is not thinking less of yourself; it is thinking of yourself less” - Brene Brown

En op dit punt in de presentatie ben ik helaas afgehaakt. Excuses daarvoor. Verder ook niet gehoord hoe we de grote problemen in de wereld gaan oplossen.

Future of Democracy: How Tech Will Shape Elections

[Door Hans Anker]

Met de manipulaties rond Brexit en Cambridge Analytica nog vers in het geheugen ligt de vraag op ieders lippen bestorven: hoe beïnvloedt nieuwe technologie verkiezingen? Daarvoor betreedt de Katie Harbath, oud-directeur van de 30-koppige election unit van Facebook, het toneel. Zij bezocht in die rol tientallen landen. Gaat Facebook dan eindelijk met de billen bloot?

Katie kan het zelf nog maar nauwelijks geloven. De komende drie jaar wemelt het in de hele wereld van de verkiezingen. Op een wereldkaart heeft ze netjes alle landen ingekleurd. Van de Verenigde Staten tot Australië en van Brazilië tot India. Overal verkiezingen, zo ver het oog trekt.

Veertig minuten heeft Katie nodig voor haar presentatie, zo leest ze vooraf voor op haar iPad. Ze snottert, gelukkig is het geen Covid. Wel heeft ze moeite met de ademhaling, een kleine mediatraining lijkt geen overbodige luxe. Twee identieke alinea’s worden moeiteloos achter elkaar opgelepeld. Toen had Katie het zelf ook door. 

Wat was aangekondigd als een blik op de toekomst blijkt vooral een eindeloze behandeling van het verleden. Het niveau van de gemiddelde krantenlezer wordt niet aangetikt.

Snel doorlopen dus.


Beto O’Rourke: ‘The Governor did not do shit’

[Door Hans Anker]

Met zijn voltallige zes voeten en vier inches (1.93m) vleit hij zich neer in een van de twee spierwitte conferentie-fauteuils. Langzaam spreidt hij de benen, als een giraffe die zich laaft aan het koele water van een tropische plas. Hij legt zijn armen te ruste op de stoelleuningen, de vingers netjes gedrapeerd over de randen. Gekleed in sullige vrijetijdskleding, bruin jasje met licht overhemd, ongepoetste donkerbruine schoenen. Wie is deze Beto O’Rourke? En gaat deze man werkelijk geschiedenis schrijven in november? Is dit het wapen waarmee de Democraten de huidige Texaanse gouverneur Greg Abbott van de troon gaan stoten? In gesprek met Evan Smith (Texas Tribune).

‘Greg Abbott is a thug.’ Pardon? Abbott een misdadiger? O’Rourke – beter bekend als Beto – gaat er vanaf acquit met gestrekt been in. ‘Greg Abbott is an authoritarian and a thug’. En dan te bedenken dat gespreksleider Evan Smith (zijn stijl doet, heel aangenaam, denken aan de eerbiedwaardige journalist Chris Wallace) nog maar nauwelijks een woord heeft uitgebracht. Heel beleefd heeft de journalist van de Texas Tribune de suggestie opgeworpen dat deelname van een Democraat aan Texaanse gouverneursverkiezingen neer zou komen op het omhoog rollen van een hele grote steen op een hele grote heuvel. 

Een mission impossible dus.

Maar Beto is een man met een missie. In 2018 leek hij lange tijd op weg om Ted Cruz, Trumps opperbruinneus, een enkele reis naar het Republikeinse hiernamaals te bezorgen. Op de meet kwam de ongelukkige Democraat net een neuslengte tekort. Alle 254 counties in Texas had hij bezocht. ‘Dit is de Democraat die de meeste stemmen ooit in Texas heeft behaald’, meldt Smith met professionele blijmoedigheid. Slechts 215.000 stemmen kwam hij tekort, een marge van 2.6%, zeer verdienstelijk voor een Democraat en een verdere aanwijzing dat de Lone Star State langzaam van kleur verschiet. De laatste keer dat een Democraat hier in een statewide verkiezing werd gekozen was in 1994.

Officieel leidt Beto een burgerrechtenorganisatie, maar zijn echte beroep is eeuwige verkiezingskandidaat. In de huidige verkiezingscyclus doet hij een gooi naar het gouverneurschap, de springplank die George W. Bush ooit naar het Witte Huis bracht. De Democratische voorverkiezing heeft hij al glansrijk gewonnen. Nu denderen de paarden Beto en Abbott naar de finishlijn in november.

Met zijn ranke fysieke gestalte heb je niet het gevoel dat Beto sterk genoeg is om zijn Republikeinse opponent dodelijk te verwonden. Fysiek lijkt de man uit El Paso een Bobby Kennedy die een paar keer door de wringer is gehaald. Beto’s zachte karakter lijkt hem al twee keer noodlottig te zijn geworden: zowel bij de Senaatsverkiezing van 2018 als bij Beto-for-president in 2020. Die laatste exercitie is als een soufflé in elkaar gezakt, drie maanden voor het uitbrengen van de eerste stem gooide hij de handdoek al in de ring.

Maar Beto heeft geleerd van zijn ervaringen.

‘Greg Abbott is a thug.’ Zo incompetent was deze man, stelt Beto fel, dat hij in februari bij winterstorm Shirley er niet eens in slaagde de lichten aan te houden in Houston, nota bene de energiehoofdstad van onze planeet. Ondertussen legde de vermaledijde gouverneur de energiebedrijven geen strobreed in de weg toen die in vijf dagen maar liefst 11 miljard dollar woekerwinst binnenharkten – door gas te verkopen voor 200 keer het gangbare tarief. Gewone Texanen betaalden het gelag. Meer dan 700 mensen vonden de dood – ‘doodgevroren in hun huizen, op straat, in hun auto's, dezelfde mensen die nu tientallen miljarden dollars betalen voor de schade aan hun huizen.’ Beto: ‘Abbott heeft geen cent teruggevorderd. Vind je het gek? Hij ontvangt miljoenen dollars aan campagnebijdragen van dezelfde oligarchen’. 

‘The governor did not do shit.’ 

Ik kan mij niet herinneren eerder een Amerikaanse politicus, in een land waar elk onvertogen woord op hoge toon wordt weggebleept, zo unverfroren te zien uithalen. Best verfrissend. Maar ook makkelijk in een thuiswedstrijd, want dit is per slot van rekening de liberale enclave Austin. De dubbele ontkenning is trouwens een subliminal knikje naar de zuidelijke kiezer. Zo praat men hier graag.

Campagnestrategen weten: in een verkiezing gaat het om het definiëren van jezelf, je tegenstander en de race. Wie zich door anderen laat definiëren is de klos. Team-Beto heeft overduidelijk besloten dat – in ieder geval in deze fase van de strijd – gouverneur Abbott zo veel mogelijk moet worden gesloopt. Dat omvat meer dan het aantrekken van een paar bokshandschoenen. Dit is meer de afdeling klauwhamer, kloet en cirkelzaag. Alles is geoorloofd om de negatieve waardering (in campagnejargon: the negatives) van Abbott verder op te drijven. Op het oog lukt dat heel aardig. Meer zekerheid bieden de interne peilingen van Beto, maar die krijgen wij gewone stervelingen natuurlijk niet te zien.

Beto’s betoog is opmerkelijk feitelijk, gelardeerd met onrustbarende statistieken en talloze proof points (complimenten voor zijn opposition research team). Heel bewust blijft hij weg van verontwaardiging, traditioneel een moeilijke emotie in politieke campagnes. Liever omarmt hij de emotie van strijdbaarheid: als de onvermoeibare advocaat in de rechtszaal die de jury wil overtuigen dat de verdachte echt schuldig is. Die rol lijkt hij met succes te vervullen.

‘In Texas is het makkelijker om een wapen te dragen dan een stem uit te brengen’ legt Beto uit. Want wie een wapen aanschaft heeft geen last van background checks. Wapens die volgens Beto, heel belangrijk, steeds vaker worden gebruikt voor het neermaaien van politieagenten. Dan volgt een schop tegen de linkse schenen van Alexandria Ocasio Cortez: ‘Stop met die bullshit als ‘defund the police’.’ Zo verwerft Beto belangrijke bonuspunten bij het overwegend conservatieve Texaanse electoraat. Ik slaak een zucht van verlichting: hier had de liberaal georiënteerde Beto gemakkelijk de verkeerde afslag kunnen nemen. Gelukkig houdt hij koers.

Gespreksleider Smith houdt vol: ‘Meneer Beto, hoe zit het nou, gaat u die wapens van de mensen nu afpakken of niet?’. Beto: ‘Evan, geen enkele burger heeft een AK47 nodig’. Het progressieve publiek smult. ‘Ik wil ook het tweede amendement (om wapens te dragen, HA) ook beschermen’. En daarmee is het tijd voor een gratis tip voor Beto: graag in de omgekeerde volgorde spreken. Eerst zeggen dat je het tweede amendement beschermt, daarna pas de AK7’s. Anders raak je je publiek kwijt nog voordat je bij de AK7’s bent aangekomen. De Avtomat Kalashnikov 47 is trouwens van Russische makelij, wellicht dat daarmee ook nog iets aardigs kan worden gedaan.

En president Biden, is die eigenlijk wel een haar beter dan Trump? ‘Nou, hij heeft in ieder geval geen kinderen in kooien opgesloten bij de grens’, antwoordt Beto gevat. ‘Maar Evan, deze race gaat niet over Biden of Trump, maar over Greg Abbott. This one is on us, Texans.’ Zo trekt Beto vakkundig de lont uit de vraag of hij afstand neemt van Biden. Een lastige klip vakkundig omzeild.

Vergeet Bobby Kennedy en de wringer. Alles bij elkaar lijkt Beto nog het meest een kruising van de bedachtzaamheid van Barack Obama en de gladheid van John Edwards, ooit de hoop van de Democraten maar inmiddels in ongenade gevallen. Hopelijk zegeviert Obama in het hoofd van Beto, dan heeft de laatste in november in ieder geval een kans. En als alles vervolgens meezit, komt die steen niet op de maag te liggen maar mooi aan de bovenkant van de heuvel. 




Nieuws als handelswaar

[Door Oege Boonstra]

De Amerikaanse nieuwsorganisaties maakten ooit integraal onderdeel uit van de grote networks. Ze maakten geweldige nieuwsbulletins van het soort dat we in Europa gewend zijn. De networks voeren er wel bij. De eerste grote verandering trad in met de oprichting van CNN, een volledig op nieuws gebaseerde zender die ook nog eens wereldwijd werd gedistribueerd. Sindsdien heeft elke zichzelf respecterende nieuworganisatie wel een eigen nieuwszender ontwikkeld, al dan niet gestimuleerd door een overheid. Deze zenders vonden hun weg naar de consument via de kabelnetwerken, die geen probleem hadden om grif te betalen voor doorgifte van de signalen. Nieuws werd steeds meer een business model, gedragen door de almaar toenemende vraag van de kijker. Velen onder ons zijn nieuwsjunkie geworden, nieuws is wel overal 24 uur per dag beschikbaar.

De volgende stap kon niet op zich laten wachten in het huidige tijdsgewricht. De grote Amerikaanse nieuwsorganisaties besloten recent nieuws te gaan streamen. Dat levert natuurlijk wel problemen op met de kabelaars, die over-the-top concurrentie krijgen van de zenders waarvoor ze veel geld betalen. Maar deze ontwikkeling is niet te stoppen, de nieuwszenders zien een unieke mogelijkheid om ook een jonger publiek te gaan bereiken.

Hier in Austin tijdens SXSW kregen CNN en NBC Universal de gelegenheid deze opmerkelijke stap naar een directe relatie met de consument verder toe te lichten. NBC nieuws is al te zien op zusterbedrijf Peacock en CNN+ gaat op 29 maart live. Waar je zou verwachten dat men dit zou positioneren als de kans om objectief nieuws zo breed mogelijk te verspreiden gingen de presentatoren van deze zender zich te buiten in zelfbevlekking. Woorden als ‘show’, ‘talent’, ‘content’ en ‘celebrity’ voerden de boventoon. Het werd pijnlijk duidelijk dat de Amerikaanse nieuwsorganisaties hun activiteiten beschouwen als een business model. Daar komt nog bovenop dat de kabelnetwerken nieuws nodig hebben, want het blijk naast sport een van de weinige instrumenten zijn om klanten vast te houden.

Wij kunnen het in Europa eigenlijk niet voorstellen, maar hier in de VS is nieuws gewoon handelswaar. Gepresenteerd door ‘celebrities’, die hopelijk nog wel een paar serieuze journalisten achter zich hebben om goede ‘content’ te produceren. Of die onafhankelijk is en gewaarborgd wordt door een helder redactiestatuut, geen woord daarover bij de toch progressieve SXSW.



Inventing Humans in the Metaverse

[Door Hans Anker]

Hoe gaan we elkaar ontmoeten in de metaverse? En waar gaat het dan om? Rechtstreeks vanuit de Hilton, gesponsord door Norton.

Katie Kelly, product manager bij AltspaceVR bij Microsoft, heeft het antwoord: ‘Het gaat er om hoe we mensen bij elkaar brengen als ze in werkelijkheid gescheiden zijn. Of eenvoudiger: de water cooler-ervaring.’ In Nederland: het gesprek bij de koffieautomaat.

Katie heeft eerder in de week een bijeenkomst georganiseerd in ‘haar’ altspace. Driehonderd mensen waren aanwezig – dat het mensen betrof was een vermoeden, het aantal van 300 kon wél worden geverifieerd – elk met hun eigen avatar. Katie weet het zeker: mensen in een rolstoel willen in de metaverse ook zichtbaar zijn in een rolstoel. Haar aandacht richt zich nu vooral op de VR-headset: daar is nog veel werk nodig, weet zij. 

Zachary Drossman, verbonden aan het 5G Lab van Verizon, kiest voor een meer abstracte invalshoek: ‘De metaverse gaat over connectiviteit tussen geografische grenzen’, betoogt hij. Daarin gaan we niet één specifieke manier krijgen waarop we onszelf manifesteren in de metaverse. Er zullen ervaringen waarbij je als mens wil overkomen en ervaringen waarbij je op een andere wijze wil doorkomen.

Helaas vroeg de gespreksleider niet door.