The future of people

[Door Niels Hansen]

Welke acteur of actrice heeft de meeste Academy Awards gewonnen? Ga met deze vraag in gedachte eens terug in de tijd. Een jaar of 15. Je zit met je vrienden op het terras en deze vraag komt op tafel. Is het Meryl Streep? Of Daniel Day Lewis? Er ontstaat een vermakelijke discussie. Het juiste antwoord komt er uiteindelijk niet. En dat laten jullie zo. Dat is ok. Stel je datzelfde gesprek eens voor, maar dan in het heden. Binnen no-time is het antwoord gegoogeld. Die vermakelijke discussie komt er niet.

Dit voorbeeld kwam voorbij aan het begin van de presentatie ‘The Future of People’ van Jeff Blankenberg, de Chief Technical Evangelist van Amazons Alexa. En met dit voorbeeld overtuigde hij me van het tegengestelde van zijn betoog. 

Hij neemt zijn publiek mee in een wervend verhaal over hoe ons leven beter is als we een persoonlijke ai-assistent tot onze beschikking zouden hebben. Die er altijd is. Speciaal voor jou. En die de meeste van je keuzes voor je maakt. Nooit meer zelf je tandarts afspraak verzetten bijvoorbeeld. Wow, dan houden we allemaal super veel tijd over. ‘It is amazing!’, roept Jeff weer.

Hij noemt allerlei voorbeelden van vooruitgang. En om zijn punt kracht bij te zetten, zocht hij de bevestiging in de zaal: ‘Wie van jullie heeft er wel eens z’n krultang in het stopcontact laten liggen terwijl ‘ie de deur uit ging? Precies, dat is ons allemaal wel eens overkomen. En dat is straks dus allemaal verleden tijd!’.

En het mooie van alles is dat Amazon dat allemaal voor ons kan doen. Als een soort ‘Super App’ (hé dat woord heb ik eerder gelezen op dit blog). Hartstikke veilig natuurlijk. Al ging Jeff op die veiligheid verder niet in, ook niet toen mensen uit de zaal hem vroegen hoe Amazon die veiligheid gaat borgen. Hij stelde de mensen die zich hardop afvroegen wat het effect zou zou zijn als we onze hersenen niet meer hoeven te gebruiken gerust: je kunt zelf bepalen wat je uitbesteedt en wat niet. Jeetje, ze hebben echt aan alles gedacht…

Even terug naar dat terras van 15 jaar geleden. Toen we zelf nog over alles nadachten. En vermakelijk discussieerden. Ergens op dat moment verkochten we massaal onze zielen. In ruil voor behoorlijk betekenisloze services (ik breng het krultang-voorbeeld nog maar even ter sprake) gaven wij de regie van ons eigen leven uit handen. Was dat nou echt zo’n goede deal? En wie heeft de meeste Oscars nou gewonnen?