Storytelling with Celine Tricart: Play to feel

[Door Pepijn Borgwat]
Celine Tricart is CEO van Lucid Dreams Productions, en dat had eigenlijk al een trigger moeten zijn voor waar haar verhaal heen zou gaan, maar ik nam volledig onvoorbereid plaats in de zaal, 10 minuten voordat ze haar keynote speech zou geven.

Ze was op tijd, net als vrijwel alles hier. Als een talk om 11:30 begint in Ballroom D van het Austin Convention Center, dan kan je ervan uitgaan dat het ook om 11:30 begint, en dat deed Celine dan ook braaf. 

Celine vertelt een verhaal over storytelling, en nadat ze dat woord, storytelling, een stuk of 6 keer had gezegd, kwam de belofte dat ze een NFT zou uitreiken aan de persoon die achteraf exact kon vertellen hoe vaak ze storytelling had gezegd in deze speech. Gelijk daarna zei ze dat ze haar NFT’s “no fucking way” zou weggeven en daarmee is ook deze speech niet vrij van de buzzwoorden van SXSW22. 

Celine is snel verveeld, maar daardoor heeft ze wel de gave om uit te zoomen en te snappen hoe de dialoog verandert, waardoor ze zich daarop kan aanpassen. Zo ziet ze trends aankomen en onmtwikkelen. Toen ze aan de filmschool studeerde kwam stereoscopisch 3D (met passieve brilletjes) net op en besloot ze dat te gebruiken om betere verhalen te gaan vertellen. Ze zag het als narratieve tool, niet om meer geld voor een bioscoopkaartje te vragen. 

Na 3D kwam VR en na VR kwamen videogames en steeds vraagt ze zich af: wat betekent storytelling in dit specifieke medium en hoe passen we het toe. Bij zowel film als 3D als VR als (de meeste) games bestaat storytelling doorgaans uit 1 device met 1 verteller en meerdere luisteraars. Haar idee is om storytelling te vervangen voor storysharing, waarbij iedereen zowel verteller als luisteraar kan zijn.

Storytelling is belangrijk. Denk maar aan je eigen kindertijd. Je kan vast nog wat dingen herinneren van toen je 5 was, toch? Of herinner je misschien enkel de verhalen over je kindertijd? Waarschijnlijk herinner je vooral de verhalen van je tante op feestjes, of de foto’s en filmpjes die je later terug hebt gezien.

Storytelling hangt altijd samen met de point of view van waaruit het verhaal verteld wordt, en de perceptie van de ontvanger(s). Elke ontvanger zal het verhaal anders interpreteren gebaseerd op hun persoonlijke ervaringen en kennis. 

LARP

Games breken steeds vaker door het lineaire narratief heen. Verhalen kennen niet langer 1 zender en meerdere ontvangers, maar in multiplayer games is iedereen zender én ontvanger tegelijk. Je vormt samen het verhaal en de ontwikkelingen daarbinnen. Maar het is nog steeds een afstandelijk, screen based platform. En zo kwam Celine in contact met de, wat haar betreft, ultieme vorm van storytelling. Geen zender of ontvanger, geen scherm tussen de deelnemers in, maar pure interactie en samen creëer je het narratief: LARP. Live Action Role Playing. 

Celine heeft inmiddels aan zo’n 100 LARPs meegedaan. Van amateuristisch tot professioneel en van realistisch tot futuristisch. De ontwikkeling die LARPen heeft doorgemaakt vat ze samen in:
> Play to win (speler vs organisator)
> Play to lose (speler vs speler)
> play to feel (slice of life)

Emotional Bleed

In de hedendaagse slice of life LARPs merkt Celine een fenomeen dat ze bij videogames minder had: emotional bleed. Als je aan een LARP begint neem je in het begin je dagelijks leven mee. Je moet echt in character komen maar de eerste uren kijk je vaak nog vanuit je alledaagse perspectief. Op een gegeven moment is de ‘bleed-in’ fase voorbij en zit je echt in de plaats of tijd waar de LARP zich afspeelt.

Maar als je na x uur of dagen weer naar huis gaat, kan de bleed-out vrij heftig zijn. Sommige mensen worden verliefd op een karakter, en hebben liefdesverdriet als de LARP voorbij is. Je neemt je karakter onderbewust een tijdje mee. Celine vertelt over een LARP waar ze een arme boerin was met weinig eten. De LARP duurde een paar dagen en ze had die dagen heel sober gegeten. Toen ze op weg naar huis bij een tankstation restaurant een salade bestelde, barstte ze in huilen uit doen de groene, rijkgevulde salade voor haar neer werd gezet. Haar brein was gehackt door de LARP. Ze was er bewust niet meer bij, maar haar onderbewustzijn had zich nog niet aangepast aan de realiteit. 

Dat emoties zo de overhand kunnen nemen, zegt Celine vooral dat dit medium klaar is voor prime-time. 

Blockchain storytelling. 

De volgende stap is, volgens Celine, blockchain-based storytelling (buzzword alert). Blockchain revolutioniseert nu al hoe we betalen en hoe we data opslaan en afspraken vastleggen, maar wat betekent het voor storytelling? zelf heeft ze het antwoord ook niet, maar ze noemt wat voorbeelden. Zo kan het narratief samen geschreven worden, gebaseerd op tijd of locatie. De lijn vervaagt tussen wie schrijft en wie leest. Een block kan een nieuw hoofdstuk in het verhaal zijn of een nieuw karakter. Het kan een uitgangspunt worden van collectief storytelling. 

En het eerste blockchain spel bestaat al: Monolith, door ontwikkelaar Artefact, is een spel waarin er een NFT-box wordt ge-airdropped. Twee weken lang worden we dagelijks challenges gedeeld die spelers samen moeten uitvoeren of oplossen. Als dat lukt, breekt de box een klein beetje open. De box is momenteel nog dicht en er komen nog 2 challenges aan. Het maakt Celine al lang niet meer wat er in zit, deze reis is al waardevol genoeg!

Door de challenges leren kinderen om te coden of 3D designer. Het zorgt er nu al voor dat iedereen zowel storyteller als creator wordt. 

Ik kan niet wachten om te zien waar het heen gaat en op welke manieren het ons gaat helpen.