[Door Pepijn Borgwat]
Jill Tiefenthaler is CEO van National Geographic en begint met de bekende goudgele rechthoek. Het iconische beeldmerk dat qua herkenbaarheid inmiddels aardig in de buurt komt bij Nike’s Swoosh.Ze stelt ons ook een vraag: waar denk jij aan als je de woorden National Geographic hoort? Zijn het de priemende groene ogen van het Afghaanse meisje op de cover in 1985? Is het de foto van de laatste witte neushoorn, vlak voor hij overleed, of de foto van de neus van Titanic, gemaakt onder begeleiding van James Cameron, 5km onder water? Jill vertelt dat het voor haar het gouden hoofd van Tutankhamon op de cover, die als klein meisje grote indruk op haar maakte terwijl ze opgroeide tussen de maisvelden. Het opende haar wereld en verbeelding.
Maar National Geographic bestaat uit meer dan mooie plaatjes. De society begon ruim 140 jaar geleden toen een groep van ca. 20 ‘jonge’ avonturiers tussen de 24 tot 40 besloot hun kennis te bundelen. Het eerste magazine was een roodbruin boekje, waar het bekende kader wel al op stond, zij het in een heel stijlvolle zwarte lijn.
Later volgde bekende explorers als Jacques cousteau en bioloog Jane Goodall, en nu bestaat National Geographic uit 6000 explorers van alle leeftijden en van over de hele wereld. Deze explorers zijn de ‘heart en soul’ van National Geographic.
Aan de hand van een aantal explorers vertelt Jill het verhaal van National Geographic. Ik licht er een paar toe:
Baker Perry heeft voor National Geographic en Rolex (iemand moet het betalen) de meest uitgebreide en grootste Mount Everest research expedition geleid. Deze expeditie richtte zich op geologie, meteorologie, biologie en cartografie. Ze hebben onderzoek gedaan naar Climate change in de Himalayas. Hiervoor hebben ze onder andere 5 weerstations geplaatst, waarvan één momenteel het hoogste weerstation ter wereld is. Deze weerstations zijn belangrijk om te kunnen voorspellen hoe snel global warming exact gaat en wat de impact er van is op de mensheid, en dankzij deze stations kan dat en hebben we realtime resultaten van weerdata op Mount Everest.
“Het ultieme doel is om wetenschap om te zetten naar iets dat waardevol is voor mensheid.“
Steve Boyes heeft als doel om een van de grootste natuurgebieden, de rivierbedding Akavango, die over 4 landen uitstrekt (Botswana, Namibië, Zambia en Angola) uit te breiden en te beschermen. Dit doet hij door samen met lokale communities te werken en te ontdekken we hoe belangrijk de gezonde rivier voor hun is.
Anand Vorma was obsessief bezig met de kolibri en andere kleine vliegende dieren. Hij wilde de kolibri perfect vastleggen in extreme slow-motion.
Joel Satore gaat een stap verder en wil met zijn project Arc Photographs een panorama fotograferen van 1200 dieren.
Mensen die stuk voor stuk hun werk en expertise bijdragen als explorer van National Geographic. En als je denkt wat je zelf kan doen door bij te dragen? Kijk dan in de spiegel en de wereld om je heen en vraag jezelf af wat jij zelf nu vandaag kan doen, waar geef je om, en ga aan de slag zonder dat anderen je moeten aansporen om te starten. Neem zelf het initiatief.
Als we allemaal met die instelling aan de slag gaan, hoop ik dat je bij het zien van het National Geographic frame niet meer alleen aan die covers denkt, maar aan de onderzoeken die de explorers van National Geographic dagelijks, overal uitvioeren.