Als mensen op ‘skip intro’ drukken, is je title sequence niet boeiend genoeg

[Door Pepijn Borgwat]
Na het zien van het 'title sequence program' in de bioscoop, kon ik de panel talk 'the art and craft of a captivating title sequence' met een paar van de animatoren zelf natuurlijk niet missen. In het panel dat wordt geleid door Victoria Nece, product manager van Adobe After Effects, zitten drie geweldige titel animators. Hazel Baird & Penelope Nederlander zitten in de zaal, Michael Riley doet mee via Zoom. 

Het gesprek gaat over de rol van title design in, met name, televisie en hoe die is veranderd door de komst van streaming. Hoe lang mag een titel sequentie duren, wat vertel je erin, hoe veel laat je zien. Michael: "Sinds series in één keer gereleased worden, worden ze gebinged. We hebben ontdekt dat mensen minder snel op ‘skip intro’ drukken als er veel te zien is. We proberen zoveel mogelijk herkenbare beelden in een intro te stoppen, zodat je in elke aflevering iets herkent dat in de intro zit. Daarnaast: als er veel te zien is, zie je ook elke keer dat je de intro ziet nieuwe info. Als mensen op ‘skip intro’ drukken, is je title sequence niet boeiend genoeg." 

Bij films is de trend dat titels naar de achterkant verdwijnen. Vroeger werd de hele crew geïntroduceerd aan het begin van een film en begon de film met prachtige sequences. Dat dient als een soort reset en het bereidt je voor op wat je gaat zien. Tegenwoordig willen producenten veel sneller het verhaal in en hebben kijkers, zeker op streaming platforms, geen geduld meer voor titel sequenties. Bij films zijn ze vaak naar het einde gegaan, met name bij Marvel en DC. 

Hoe werkt het proces

Hazel: "Dat verschilt enorm. Soms zijn producenten of regisseurs enorm betrokken bij het proces en vinden ze title designs vreselijk belangrijk. Andere keren lijkt het ze niks te interesseren en beschouwen ze het bijna als een afterthought. Hetzelfde geldt voor de feedback. Dat varieert letterlijk van gedetailleerde feedback per frame tot klanten die de animatie al prachtig vinden." 

"Vaak krijgen we het script of ruwe edits van de eerste paar afleveringen. Bij The Morning Show kreeg ik de eerste 3 afleveringen die ook als eerste tegelijk te zien zouden zijn. Dan komen we met 3 tot 5 design ideeën waar we met de klant over in gesprek gaan. Vroeger deed ik soms 6 of 7 voorstellen, maar daar ging zo veel tijd inzitten dat ik ben gaan focussen op maximaal 4. In het gunstigste geval worden we gevraagd om de klus te doen maar er zijn ook producenten die altijd willen pitchen. De competitie in LA is groot, mijn inschatting is dat ik 3 van de 10 pitches win en de rest verlies."  

Muziek

"Waar we zelden tot nooit invloed op hebben is de muziek keuze. Meestal is de regisseur daar heel bepalend in. Maar muziek is meer dan 50% van het gevoel, van zowel de titel als de serie in zijn geheel. Dus als ik vette muziek krijg, heb ik vaak gelijk een goed gevoel over het hele proces. Voor The Morning Show werkte ik tot 2 weken voor de deadline met 'temp' muziek. Ze hebben toen muziek laten maken die er wat mij betreft niet helemaal lekker onder lag. Ik was heel gehecht geraakt aan de 'temp' muziek, en ineens hadden ze iets met vocalen. Ik wilde toen nog snel van alles wijzigen maar de producent was blij met hoe het werkte. Toen zag ik dat helemaal niet, maar als ik er nu, 2 jaar later, op terug kijk vind ik het juist heel sterk, maar ik zat er dan ook enorm diep in." 

"Van alle projecten die ik doe -explainers, commercials- is title design is het enige waar ik echt alles uit de kast kan halen. Commercials volgen trends en momenteel is alles óf realistisch, óf heel flat, maar zelden kan ik echt uitpakken. Bij title design gaan de registers open, het mag alle kanten op gaan en voelt daardoor veel creatiever." 

So yeah, please don’t skip the intro.